تفسیر آیه 29 و 30 سوره ملک (یادآوری خداوند و نعمات او)

تفسیر سوره ملک آیات 29 و 30 

با سخنرانی استاد سید ابراهیم حسینی

 

---

 

قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَیْهِ تَوَکَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِی ضَلَالٍ مُبِینٍ ﴿۲۹﴾

بگو اوست‏ خداى بخشایشگر به او ایمان آوردیم و بر او توکل کردیم و به زودى خواهید دانست چه کسى است که خود در گمراهى آشکارى است (۲۹)

در پایان برای معرفی خدای رب العالمین از اسم (الرحمن) استفاده میکند

یعنی حقیقتی که رحمت و لطفش فراگیر و عمومیست .

در بارش رحمت و مهربانیش مخلوقاتش را سَوا نمیکند .

خوب و بد نمیکند از دَم میخرد .

یا من یعطی من لم یساله و من لم یعرفه

در دعای ماه رجب زمزمه میکنیم:

ای خدایی که لطفت به آنها  که تو را نمی شناسند و از تو نمی خواهند هم میرسد .

در آیه دیگر در سوره طه میخوانیم :

الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى

[خدای] رحمان بر تخت فرمانروایی و تدبیر امور آفرینش چیره و مسلّط است.

(طه ایه ۵)

میدانی عرش کجاست؟

اتاق مدیریت عالم

وخدا با اسم رحمانش با محبتش با لطف و احسان و کرمش برای مدیریت زندگی تک تک مخلوقاتش برنامه ریزی میکند.

پس به این خدا ایمان بیاور

او را باور کن و سُکان زندگیت را به دستش بسپار و مانند کودکی شیر خوار که در شبی طوفانی در آغوش مادرش بیخبر از هیاهوی بیرون خوابیده است در آرامش یاد خدا  خود را رها کن .

حرص و اضطراب و چه کنم چه کنم های زندگی مادی مال ِتو نیست تو مومن به خدای مهربانی این آیه را زیاد با خودت تکرار کن و برای خودت بخوان.

الرحمن علی العرش استوی.

واین آیه را

قُلْ لَنْ یُصِیبَنَا إِلَّا مَا کَتَبَ اللَّهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ

۵۱ سوره توبه

بگو: هرگز به ما جز آنچه خدا لازم و مقرّر کرده، نخواهد رسید، او سرپرست و یار ماست و مؤمنان فقط باید بر خدا توکل کنند.

در گوش دلت این آیات  را لالایی کن مبادا شیطان برایت هواز بخواند و تو را مایوس کند .

باور کن و توکل

رمز پیروزی تو این آیه است.

قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَیْهِ تَوَکَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِی ضَلَالٍ مُبِینٍ ﴿۲۹﴾

و در پایان سوره باز یاد آوری نعمت میکند.

نعمتی که همه در هر مکان و زمانی بدان محتاجند.

آب

مایه حیات

حیات مادی و معنوی

جریان زلال آب و جریان پاک امامت

قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُکُمْ غَوْرًا فَمَنْ یَأْتِیکُمْ بِمَاءٍ مَعِینٍ ﴿۳۰﴾

بگو به من خبر دهید اگر آب [آشامیدنى] شما [به زمین] فرو رود چه کسى آب روان برایتان خواهد آورد (۳۰) 

توجه به نعمت از مهم ترین راههای رسیدن بخداست.

چقدر این سوره شبیه دعای عرفه است .

حضرت سید الشهدا علیه السلام با بیان نعمتهایی که گاهی اوقات ما هیچ توجهی به آنها نداریم راه را برای رسیدن به رحمت خدا طی میکنند و به ما یاد میدهند.

چقدر نسبت به این نعمت غافلیم.

آب

‌وکان عرشُه علی الماء

۷هود

و اتاق مدیریت عالم بر آب است .

آب نماد حیات است و امام عامل حیات معنوی.

پایان سوره ملک

التماس دعا-بصیرت قرآنی

پایان این بخش-التماس دعا

 

تفسیر آیه 19 تا 21 سوره ملک (نگاه درست به خدا)

تفسیر سوره ملک آیات 19 تا 21 

با سخنرانی استاد سید ابراهیم حسینی

 

---

 

أَوَلَمْ یَرَوْا إِلَى الطَّیْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَیَقْبِضْنَ مَا یُمْسِکُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ بَصِیرٌ ﴿۱۹﴾

آیا در بالاى سرشان به پرندگان ننگریسته‏ اند [که گاه] بال مى‏ گسترند و [گاه] بال مى ‏آنند جز خداى رحمان [کسى] آنها را نگاه نمى دارد او به هر چیزى بیناست (۱۹)

أَمَّنْ هَذَا الَّذِی هُوَ جُنْدٌ لَکُمْ یَنْصُرُکُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمَنِ إِنِ الْکَافِرُونَ إِلَّا فِی غُرُورٍ ﴿۲۰﴾

یا آن کسى که خود براى شما [چون] سپاهى است که یاریتان مى ‏کند جز خداى رحمان کیست کافران جز گرفتار فریب نیستند (۲۰)

أَمَّنْ هَذَا الَّذِی یَرْزُقُکُمْ إِنْ أَمْسَکَ رِزْقَهُ بَلْ لَجُّوا فِی عُتُوٍّ وَنُفُورٍ ﴿۲۱﴾

یا کیست آن که به شما روزى دهد اگر [خدا] روزى خود را [از شما] باز دارد [نه] بلکه در سرکشى و نفرت پافشارى کردند (۲۱)

ملاحظه کنید

برای فهم خدا و ارتباط با او و پناه بردن به آغوش رحمتش نیازی به دلایل سخت و پیچیده نیست فلسفه و فیزیک و شیمی نمیخواهد .

نگاه درست میخواهد

چشم بینا میطلبد

چشم دل باز کن که جان بینی     آنچه نادیدنیست آن بینی

مشکل ما انسانها در سواد و کتاب و معلم و مدرسه و منبر نیست .

مشکل در درست دیدن است

به تعبیر مولوی ما (احول /لوچ) شده ایم درست نمی بینیم .

خشم و شهوت مرد را احول کند.

ز استقامت روح را مبدل کند.

چون غرض آمد هنر پوشیده شد.

 

صد حجاب از دل به سوی دیده شد.

اگر بشر امروز چشمانش لبریز از حیا و صداقت و اشک و ...بود این همه جنایت از او سر نمیزد .

چشمان بشر امروز پر شده از بی حیایی و خشم و شهوت و ثمره آن حیرت و است و سر گشتگی.

جهان امروز با خروارها دانش و اختراع و میلیاردها ثروت فقیر بی خداییست.

سرگشته و حیران بی پناهیست

نه اینکه خدا نیست

نه

او همیشه و همه جا هست

مشکل اینجاست .

انسان امروز تلاش میکند خدا را نبیند.

تلاش میکند خدا را در  درون خودش بمیراند .

تکاپو میکند خدا را فراموش کند .

اما هیهات

غافل از اینکه خودش فقط خودش و هدفش و خواسته اش گم میشود.

به خود فراموشی میرسد.

چون همه ما خداست.

او را فراموش کنی خودت را فراموش کرده ای او فراموش نمیشود .

 

وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ  أُولَئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ

 ۱۹ حشر

و چون کسانى مباشید که خدا را فراموش کردند و او [نیز] آنان را دچار خودفراموشى کرد؛ آنان همان نافرمانانند.

او همه من است

من لبریز از خدایم

او در من موج میزند

آه خدای خوب من

مرا ببخش بخاطر همه بی توجهی هایم 😭😭😭😭

در آیات مورد بحث خداوند متعال این نکته بسیار مهم و محوری در زندگی را به ما مکرر تذکر میدهد که هیچ عاملی نمیتواند جایگزین خدا شود

نه علم .نه ثروت .نه ابزار های مادی ونه هیچ کدام از داشته های معنوی انسان

انسان هر کجای حیات که بایستد باز نمیتواند به غیر خدا تکیه کند

(باور این مساله برای برخی سخت بود اما بلای جهانی کرونا به این انسان مغرور متکبر بریده از وحی نشان داد که یک موجود میکروسکوپی میتواند تمام بنای ساخته بر توهمات انسان را بهم بریزد

أَفَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنْظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ  کَانُوا أَکْثَرَ مِنْهُمْ وَأَشَدَّ قُوَّةً وَآثَارًا فِی الْأَرْضِ فَمَا أَغْنَى عَنْهُمْ مَا کَانُوا یَکْسِبُونَ

غافر آیه ۸۲

آیا در زمین گردش نکردند تا با تأمل بنگرند که سرانجام کسانی که پیش از آنان بودند [و سرکشی و تکبّر می کردند] چگونه بود؟ همانان که نفراتشان از اینان بیشتر و از ایشان نیرومندتر بودند، و در زمین آثاری پایدارتر [چون قلعه ها و خانه های استوار و کاخ های بسیار محکم] داشتند، ولی نفرات و قدرت و آثاری که همواره به دست می آوردند [چیزی از عذاب خدا را] از آنان دفع نکرد.

فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ وَحَاقَ بِهِمْ مَا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ

۸۳ غافر

هنگامی که پیامبرانشان دلایل روشن برای آنان آوردند، به اندک دانشی که نزد خود داشتند خوشحال بودند [و غیر آن را چیزی به حساب نمی آوردند] ولی عذابی که همواره آن را به مسخره می گرفتند، آنان را احاطه کرد.

 

پایان این بخش